Posted in ਚਰਚਾ

ਭਿੰਨਤਾ ਅਤੇ ਹਿੰਦੂਤਵ

ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਵੈਮ ਸੇਵਕ ਸੰਘ (ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਸਸ) ਦੇ ਮੁਖੀ ਮੋਹਨ ਭਾਗਵਤ ਨੇ ਭਾਰਤੀ ਤਿਉਹਾਰ ਦੁਸਹਿਰੇ ਵਾਲੇ ਦਿਨ 25 ਅਕਤੂਬਰ 2020 ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸਾਲਾਨਾ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੱਤਾ।    

ਰਸਸ ਵਰਗੀ ਜਥੇਬੰਦੀ ਵਲੋਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਸਾਲਾਨਾ ਭਾਸ਼ਣ ਦੇਣਾ ਭਾਵੇਂ ਚਰਚਾ ਦਾ ਕਾਰਨ ਨਾ ਬਣੇ ਪਰ ਕਿਉਂਕਿ ਭਾਰਤ ਦੀ ਮੌਜੂਦਾ ਹੁਕਮਰਾਨ ਰਾਜਨੀਤਕ  ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਜੜ੍ਹ ਰਸਸ ਹੈ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਅਜਿਹੇ ਭਾਸ਼ਣ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਸਮਝਣਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।   

ਬੀਤੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਵਿਚ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਨਾਗਰਿਕਤਾ ਕਾਨੂੰਨ, ਰਾਮ ਜਨਮ ਭੂਮੀ ਅਤੇ ਕਸ਼ਮੀਰ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਫ਼ੈਸਲੇ ਲਏ ਜਾ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਇਸ ਕਰਕੇ ਮੋਹਨ ਭਾਗਵਤ ਕੋਲ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਵਾਰ ਹੋਰ ਕੁਝ ਬੋਲਣ ਲਈ ਰਹਿ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਸੀ। ਪਰ ਇਹ ਵੀ ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ ਹੁਣ ਬਾਕੀ ਅੜਿੱਕਿਆਂ ਤੋਂ ਵਿਹਲੇ ਹੋ ਕੇ ਇਸ ਵਾਰ ਗੁੱਝੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੋਵੇ।   

ਇਸ ਸਾਲ ਦੇ ਭਾਸ਼ਣ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰਸਮੀ ਤੌਰ ਤੇ ਚੀਨ ਨੂੰ ਚਿਤਾਵਨੀ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੋਹਨ ਭਾਗਵਤ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਧਿਆਨ ਹਿੰਦੂਤਵਵਾਦ ਉੱਤੇ ਹੀ ਕੇਂਦਰਤ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਲੱਗਦਾ ਸੀ।

ਇਸ ਭਾਸ਼ਨ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਮੋਹਨ ਭਾਗਵਤ ਨੇ ‘ਸਵਦੇਸ਼ੀ’ ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਭੂਮਿਕਾ ਬੰਨ੍ਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਗੱਲ ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਸ਼ਬਦ ਦੇ ‘ਸਵ’ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਕੇ ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਦੇ ‘ਸਵ’ ਨੂੰ ਹਿੰਦੂਤਵ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਖਪਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।    

ਮੋਹਨ ਭਾਗਵਤ ਨੇ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਹੀ ਰਟਨ ਕੀਤਾ ਜੋ ਰਸਸ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤੋਂ ਹੀ ਕਰਦੀ ਆਈ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹਿੰਦੂ ਕੌਣ ਹੈ? ਰਸਸ ਅਤੇ ਮੋਹਨ ਭਾਗਵਤ ਲਈ ਹਿੰਦੂ ਕੋਈ ਧਰਮ ਨਾ ਹੋ ਕੇ ਹਰ ਬਾਸ਼ਿੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦੇ ਤਹਿਤ ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਹਿੰਦੂ ਹੀ ਹਨ।  

Image for representation. (Photo: Reuters)

ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਿਧਾਂਤਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਜਾਂ ਨੇਮ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਮੋਹਨ ਭਾਗਵਤ ਨੇ ਇਹ ਸਪਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਕਿ ਭਾਰਤ ਕੀ ਹੈ, ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ ਕੀ ਹੈ ਤੇ ਹਿੰਦੂਤਵ ਕੀ ਹੈ? ਇਹ ਜੇ ਵੱਖਰੇ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਇਕਸੁਰ ਕਿਵੇਂ ਹਨ? ਮੋਹਨ ਭਾਗਵਤ ਨੇ ਸਭ ਕਾਸੇ ਦਾ ਡਾਂਗਾਂ ਦੇ ਗ਼ਜ਼ਾਂ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਮਿਲਗੋਭਾ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ।     

ਮੋਟੇ ਤੌਰ ਤੇ ਮੋਹਨ ਭਾਗਵਤ ਨੇ ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਵਿਚੋਂ ‘ਸਵ’ ਲੈ ਕੇ ਇਹ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕਿ ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਦਾ ਮਤਲਬ ਚੀਜ਼ਾਂ-ਵਸਤਾਂ ਨਾ ਹੋ ਕੇ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਆਰਥਕ ਵੀ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਸਮਾਜਕ ਵੀ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਾਜਨੀਤਕ ਵੀ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਲੋਕ ਵੀ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਅਜਿਹੇ ਹੂੰਝਾ ਫੇਰ ਬਿਆਨ ਦੇਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਭਾਸ਼ਾਈ ਭਿੰਨਤਾ, ਕੌਮੀਅਤ ਅਤੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਸਿਧਾਂਤਕ ਤੌਰ ਤੇ ਚਰਚਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਨਾਉਣਾ ਪਵੇਗਾ ਅਤੇ ਇਹ ਦੱਸਣਾ ਪਵੇਗਾ ਕਿ ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਦਾ ‘ਸਵ’, ਭਾਸ਼ਾਈ ਭਿੰਨਤਾ, ਕੌਮੀਅਤ ਅਤੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਰੱਦ ਕਰਦਾ ਹੈ? ਪਰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਮੋਹਨ ਭਾਗਵਤ ਨੇ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਮੋਹਨ ਭਾਗਵਤ ਦਾ ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਸਿਧਾਂਤ ਇਹ ਵੀ ਸਪਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਕਿ ‘ਸਵ’ ਦੇ ਅਧੀਨ ਕੀ ਕਿਸੇ ਬਾਸ਼ਿੰਦੇ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸੋਚ ਅਜ਼ਾਦ ਰੱਖਣ ਦਾ ਹੱਕ ਹੈ ਵੀ ਕਿ ਨਹੀਂ?

ਮੋਹਨ ਭਾਗਵਤ ਨੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਵਪਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਉੱਦਮੀ ਬਨਾਉਣ ਦੀ ਗੱਲ ਵੀ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਇਥੇ ਉੱਦਮੀ ਹੋਣ ਦਾ ਸੰਦਰਭ entrepreneurial ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਤਾਂ ਇਹ ਹੋਇਆ ਕਿ ਹਿੰਦੂਤਵ ਹੁਣ ਤੁਹਾਡੇ ਤੇ ਉੱਦਮੀ ਹੋਣਾ ਵੀ ਥੋਪ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਜਦਕਿ ਪੱਛਮੀ ਮੁਲਕਾਂ ਵਿੱਚ ਉੱਦਮੀ ਹੋਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਆਜ਼ਾਦਾਨਾ ਸੋਚ (ਬਿਨਾ ਕਿਸੇ ਸਰਕਾਰੀ ਥਾਪੜੇ ਜਾਂ ਇਸ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਰਸਸ ਕਹਿ ਲਓ) ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵਧਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਮੋਹਨ ਭਾਗਵਤ ਦੇ ‘ਸਵ’ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਜਨਮ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਸਿਵਿਆਂ ਤੱਕ ਹਿੰਦੂਤਵ ਦੇ ਰੱਸੇ ਨਾਲ ਨਪੀੜ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।

ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਭਾਸ਼ਾਈ, ਧਾਰਮਿਕ ਅਤੇ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਤੌਰ ਦੇ ਉੱਤੇ ਕਿਸੇ ਨਿਵੇਕਲੀ ਪਛਾਣ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਦੇਣਾ ਇਨਸਾਨੀ ਹੱਕਾਂ ਦੀ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ਵਰਜ਼ੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਾਇਦ ਮੋਹਨ ਭਾਗਵਤ ਨੂੰ ਇਸ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਗਿਆਨ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਇਨਸਾਨੀ ਹੱਕ ਹੁੰਦੇ ਕੀ ਹਨ! 

Processing…
Success! You're on the list.
Posted in ਚਰਚਾ

ਸਮਲਿੰਗੀ ਵਿਆਹ

ਕੁਝ ਕੁ ਦਿਨ ਹੋਏ, ਇਹ ਖ਼ਬਰ ਆਮ ਚਰਚਾ ਵਿਚ ਆ ਗਈ ਕਿ ਇੱਕ ਸਮਲਿੰਗੀ ਜੋੜੇ ਦਾ ਵਿਆਹ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਹ ਵੀ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਇਹ ਵਿਆਹ ਕਿਸੇ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਵਿਚ ਨਾ ਹੋ ਕੇ ਮੈਕਸੀਕੋ ਦੇ ਇਕ ਸ਼ਹਿਰ ਕੈਨਕੁਨ ਵਿਖੇ ਹੋਇਆ ਜਿੱਥੇ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਬੀੜ ਲਿਜਾ ਕੇ ਸਥਾਨਕ ਤੌਰ ਤੇ ਉਥੇ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।   

ਇਸ ਵਿਆਹ ਦੀ ਰਸਮ ਨੂੰ ਕੈਨੇਡਾ ਦੇ ਵੈਨਕੂਵਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਇਕ ਸ਼ਖ਼ਸ ਨੇ ਨੇਪਰੇ ਚਾੜ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਸ਼ਾਇਦ ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਵੈਨਕੂਵਰ ਦੇ ਸਾਂਝਾ ਟੀਵੀ ਨੇ ਇਸੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਵਿਚਾਰ-ਚਰਚਾ ਦਾ ਇੱਕ ਖ਼ਾਸ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਕੀਤਾ।   

ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਨੂੰ ਬੜੇ ਸੁਚੱਜੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਹੋਇਆ ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਹੋਰਾਂ ਨੇ ਗਿਆਨੀ ਜਸਵੀਰ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਡਾਕਟਰ ਪਰਗਟ ਸਿੰਘ ਭੁਰਜੀ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕੀਤੀ। ਡਾਕਟਰ ਭੁਰਜੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਡਾਕਟਰੀ ਮੁਹਾਰਤ ਦੇ ਪੱਖ ਤੋਂ ਦਿੱਤੇ ਅਤੇ ਬੜੇ ਹੀ ਵਿਸਥਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਹਰ ਪਹਿਲੂ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ।   

ਗਿਆਨੀ ਜਸਵੀਰ ਸਿੰਘ ਹੋਰਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਗੁਰਮਤ ਨਜ਼ਰੀਏ ਤੋਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ। ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਅਤੇ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ ਦੀਆਂ ਵਾਰਾਂ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਹ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਸਿੱਖੀ ਵਿੱਚ ਕਿਤੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਤਕਰੇ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ।   

ਗਿਆਨੀ ਜਸਵੀਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਇੱਥੇ ਮੁਕਾਈ ਕਿ ਸਮਲਿੰਗੀ ਵਿਆਹ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਵਿਚ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ ਪਰ ਸਮਲਿੰਗੀ ਜੋੜਾ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਆ ਕੇ ਮੱਥਾ ਟੇਕ ਸਕਦਾ ਅਤੇ ਹੋਰ ਪਾਠ ਆਦਿ ਦੀ ਰਸਮ ਕਰਵਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।   

ਅਜਿਹੀ ਕਥਨੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸ੍ਵੈ-ਵਿਰੋਧੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਜੇ ਇੱਕ ਚੀਜ਼ ਠੀਕ ਹੈ ਤਾਂ ਦੂਜੀ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਜਾਂ ਇਕ ਚੀਜ਼ ਗ਼ਲਤ ਹੈ ਤਾਂ ਫਿਰ ਦੂਜੀ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ? ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਯਥਾਰਥਕ ਤੌਰ ਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਿਲਗੋਭਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ।   

ਇੱਥੇ ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਦੇ ਵਿਚ ਵੀ ਜਦੋਂ ਸਮਲਿੰਗੀ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ ਤਾਂ ਵੱਖ ਵੱਖ ਗਿਰਜਾ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਇਸੇ ਉੱਤੇ ਕਾਫੀ ਇਤਰਾਜ਼ ਸੀ। ਕੁਝ ਇੱਕ ਗਿਰਜਾ ਘਰਾਂ ਨੇ ਤਾਂ ਇਹ ਵੀ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਠੀਕ ਹੈ, ਜੇ ਸਮਲਿੰਗੀ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹ ਅਦਾਲਤੀ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲੈਣ, ਇੱਥੇ ਗਿਰਜੇ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਕਿਉਂ ਵਿਆਹ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ? ਪਰ ਵਕ਼ਤ ਨਾਲ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਕਾਫ਼ੀ ਕੁਝ ਬਦਲ ਰਿਹਾ ਹੈ।  

ਇਹ ਮਸਲਾ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਿਸੇ ਇਕੱਲੇ ਧਰਮ ਦਾ ਨਾ ਹੋ ਕੇ ਸਗੋਂ ਹਰ ਧਰਮ ਦਾ ਮਸਲਾ ਬਣੇਗਾ। ਉਸ ਦਾ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਮਲਿੰਗੀ ਵਿਆਹ ਵੀ ਮਨੁੱਖੀ ਹੱਕਾਂ ਅਤੇ ਬਰਾਬਰਤਾ ਦਾ ਮੁੱਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਮਲਿੰਗੀ ਇਹੀ ਚਾਹੁਣਗੇ ਕਿ ਜੋ ਵੀ ਰਸਮ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਉਹੀ ਰਸਮ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਕਰਨ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇ।   

ਇਹ ਮੁੱਦਾ ਕੋਈ ਛੋਟਾ ਮੋਟਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰ ਅਨੁਸਾਰ ਇਸ ਤੇ ਉੱਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਗੱਲਬਾਤ ਚੱਲਦੀ ਰਹਿਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਕਿਤੇ ਪਿੱਛੇ ਨਾ ਲੁਕਾ ਕੇ ਸਗੋਂ ਇਸ ਸਬੰਧੀ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਤੌਰ ਤੇ ਆਮ ਫੈਸਲਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਸਿੱਖ ਵਿਆਹ ਤੇ ਚੱਲਦੀ ਬਹਿਸ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਕੁਝ ਇੱਕ ਮੁੱਦਿਆਂ ਉੱਤੇ ਖ਼ਾਸ ਧਿਆਨ ਦੇਣਾ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਜਿਹੜੀ ਇਹ ਚਾਰ ਲਾਵਾਂ ਦੀ ਰਸਮ ਹੈ, ਜੇਕਰ ਇਸ ਨੂੰ ਇਤਿਹਾਸਕ ਤੌਰ ਤੇ ਫੋਲੀਏ ਤਾਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਰਸਮ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸ ਦਾ ਕੋਈ ਜ਼ਿਕਰ ਨਹੀਂ ਹੈ।   

ਦੂਜੀ ਗੱਲ ਇਹ ਕਿ ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਸੰਚਾਰ ਦੇ ਮਾਧਿਅਮ ਆਦਿ ਵਧਦੇ ਗਏ, ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਟੀਵੀ ਅਤੇ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਰਾਹੀਂ ਹੋਰ ਜਾਣਕਾਰੀ ਵਧਦੀ ਗਈ ਅਤੇ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜ ਹੋਰ ਪੱਕੇ ਹੁੰਦੇ ਗਏ। ਮੈਂ ਛੋਟੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਯਾਦਾਸ਼ਤ ਨੂੰ ਫ਼ਰੋਲਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਈ ਵਿਆਹ ਅਜਿਹੇ ਵੀ ਵੇਖੇ ਸਨ ਜਿੱਥੇ ਚਾਰ ਲਾਵਾਂ ਜੋੜੇ ਦੇ ਬੈਠਿਆਂ-ਬੈਠਿਆਂ ਹੀ ਹੋ ਗਈਆਂ ਜਾਂ ਫਿਰ ਲਾਵਾਂ ਪੜ੍ਹਣ ਵੇਲੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ ਗਏ ਅਤੇ ਫਿਰ ਮੱਥਾ ਟੇਕ ਕੇ ਬੈਠ ਗਏ।   

ਉਹ ਵੀ ਵਿਆਹ ਵੇਖੇ ਜਿੱਥੇ ਵਹੁਟੀ ਨੂੰ ਸਹਾਰਾ ਦੇਣ ਲਈ ਹੋਰ ਵੀ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਤੁਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਕੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਤੁਰਣਾ ਵਾਲੇ ਦਾ ਵੀ ਵਿੱਚੇ ਹੀ ਆਨੰਦ ਕਾਰਜ ਨਹੀਂ ਹੋ ਗਿਆ? ਫੁੱਲ-ਪੱਤੀਆਂ ਸੁੱਟਣ ਦਾ ਰਵਾਜ਼ ਵੀ ਚੰਗਾ ਹੋਇਆ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਜਾਂ ਘਟ ਗਿਆ ਹੈ।   

ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਦੋ ਕੁ ਸਾਲ ਹੋਏ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਸੁਣਨ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਸੀ  ਕਿ ਮਲੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਸਿੱਖ ਭਾਈਚਾਰਾ ਨੇ ਫ਼ੈਸਲਾ ਲਿਆ ਕਿ ਵਿਆਹ ਦੇ ਸਮੇਂ ਲਾੜ੍ਹੇ ਵੱਲੋਂ ਕਿਰਪਾਨ ਰੱਖਣੀ ਨਿੱਜੀ ਫੈਸਲਾ ਹੈ ਤੇ ਆਨੰਦ ਕਾਰਜ ਵੇਲੇ ਕਿਰਪਾਨ  ਰੱਖਣੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ।    

ਉਪਰੋਕਤ ਤੋਂ ਸਪਸ਼ਟ ਹੈ ਕਿ ਕਦੀ ਵੀ ਅਨੰਦ ਕਾਰਜ ਜਾਂ ਲਾਵਾਂ ਦੀ ਰਸਮ ਇਕਸਾਰ ਨਹੀਂ ਰਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਵਕਤ ਅਨੁਸਾਰ ਬਦਲਦੀ ਰਹੀ ਹੈ। ਬਹੁਤਾ ਕਰਕੇ ਇਹ ਧਾਰਮਕ ਰਸਮ ਨਾ ਹੋ ਕੇ ਸਗੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਅਸਰ ਹੇਠ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਸਮਲਿੰਗੀ ਵਿਆਹ ਬਾਰੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਵਿਚਾਰ-ਚਰਚਾ ਦੌਰਾਨ ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਸਿੱਖੀ ਦੇ ਨਾਲ ਰਲ-ਗੱਡ ਨਾ ਕਰਕੇ ਇਹਦੇ ਬਾਰੇ ਜੋ ਵੀ ਚਰਚਾ ਹੋਵੇ ਉਹ ਗੁਰਮਤਿ ਦੇ ਚਾਨਣ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇ।   

ਸਾਂਝਾ ਟੀਵੀ ਕੈਨੇਡਾ ਦੇ ਇਸ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦੀ ਰਿਕਾਡਿੰਗ ਦਾ ਯੂਟਿਊਬ ਲਿੰਕ ਮੈਂ ਹੇਠਾਂ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।

Posted in ਚਰਚਾ

ਪੱਛਮੀ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ?

ਪੱਛਮੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਮੁਲਕਾਂ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਸਰਕਾਰੇ-ਦਰਬਾਰੇ ਮੰਗ ਰੱਖਣੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਜਾਂ ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਸਿੱਖ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਦੇ ਉੱਪਰ ਜ਼ੋਰ ਪਾ ਕੇ ਕਈ ਮੰਗਾਂ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।

ਪਰ ਅਮਲੀ ਰੂਪ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਕਈ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵਕ਼ਤ ਗੁਜ਼ਰਨ ਨਾਲ ਕਾਮਯਾਬ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਆਂ। ਇਸ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਮਿਸਾਲ ਤਾਂ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ ਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਹੈ।

ਇਹ ਤਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਹੈ ਕਿ ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਰਗੇ ਮੁਲਕ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਜਾਂ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਕਿਵੇਂ ਲੱਖਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਪਰ ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ ਦੇ ਪੰਜਾਬੀ ਇਮਤਿਹਾਨ ਵਿੱਚ ਬੈਠਣ ਵਾਲੇ ਪੰਜਾਬੀ ਮਸੀਂ ਸੌ ਕੁ ਹੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਲੱਭਦੇ ਹਨ। ਹਾਲਾਤ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਕਿ ਇੱਕ ਵਾਰ ਤਾਂ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੇ ਵਿੱਦਿਆ ਮਹਿਕਮੇ ਨੇ ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ ਦੇ ਪੰਜਾਬੀ ਇਮਤਿਹਾਨ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਲੈ ਲਿਆ ਸੀ।

ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਕਿ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰਧਾ ਭਾਵਨਾ ਬਹੁਤ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਮੁਜ਼ਾਹਰਿਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸੜਕ ਤੇ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਫਿਰ ਪਟੀਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਢੇਰ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਸੋ ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ ਤੇ ਲੰਙੜਵਾਹ ਹੋਈ ਪੰਜਾਬੀ ਹਾਲੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੱਲ ਰਹੀ ਹੈ ਪਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਸਾਹ ਹਾਲੇ ਬਾਕੀ ਨੇ ਇਸ ਦੇ ਵਿੱਚ?

Photo by Pixabay on Pexels.com

ਇੱਥੇ ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪਿੱਛੇ ਜਿਹੇ ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਸਿੱਖ ਯੂਥ ਨੇ ਇੱਥੇ ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਕੂਲਾਂ ਦੇ ਪੱਧਰ ਦੇ ਉੱਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਵਾਉਣ ਦੇ ਲਈ ਭਾਰਤੀ ਜਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਮੂਲ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਪਾਰਲੀਆਮੈਂਟ ਨੂੰ ਇੱਕ ਯਾਦ ਪੱਤਰ ਦਿੱਤਾ।  

ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬਾਰੇ ਇਕ ਜ਼ਿਹਾ ਹੰਭਲਾ ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਤੋਂ ਸੋਲਾਂ-ਸਤਾਰਾਂ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਵੱਜਾ ਸੀ। ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਦੇ ਵਿੱਦਿਆ ਅਫ਼ਸਰਾਂ ਨੇ ਉਦੋਂ ਵੀ ਸਪਸ਼ਟ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਦੇ ਕਈ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਕੈਂਬਰਿਜ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਚੱਲਦੀ ਹੈ। ਉਥੇ ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਾਲਾ ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ ਦਾ ਪੰਜਾਬੀ ਇਮਤਿਹਾਨ ਪਾਸ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਕਰੈਡਿਟ ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਸਕੂਲ ਸਰਟੀਫਿਕੇਟ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਵਾ ਲਓ।

ਬਸ ਫਿਰ ਕੀ ਸੀ, ਗੱਲ ਆਈ-ਚਲਾਈ ਹੋ ਗਈ। ਇਮਤਿਹਾਨ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਕਿੱਥੋਂ ਲੱਭਣੇ ਸਨ?

ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਮਾਤ ਭਾਸ਼ਾ ਲਈ ਵਜ਼ੀਫਾ ਵੀ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਜਿਹਦੇ ਬਾਰੇ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਲਿਖ ਚੁੱਕਿਆ ਹਾਂ ਜੋ ਕਿ ਇੱਥੇ ਪੜ੍ਹਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਜੇ ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਦੇ ਸਿੱਖ ਭਾਈਚਾਰੇ ਵਿੱਚੋਂ ਮਾਤ ਭਾਸ਼ਾ ਲਈ ਉਹ ਵਜ਼ੀਫਾ ਕੋਈ ਲੈ ਹੀ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ਤਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ ਤੇ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਲਾਗੂ ਕਰਵਾਉਣ ਦਾ ਕੋਈ ਫ਼ਾਇਦਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ। 

Posted in ਚਰਚਾ, NZ News

ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਚੋਣਾਂ 2020 ਅਤੇ ਜਨਮੱਤ

ਅੱਜ ਤੋਂ ਠੀਕ ਇੱਕ ਹਫ਼ਤੇ ਬਾਅਦ ਸ਼ਨਿੱਚਰਵਾਰ, 17 ਅਕਤੂਬਰ 2020 ਨੂੰ ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਹੋਣਗੀਆਂ।  

ਪਰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਕਿ ਸਿਰਫ ਉਹੀ ਇੱਕ ਦਿਨ ਹੈ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵੋਟਾਂ ਪਾਉਣ ਦੇ ਲਈ। ਅਗੇਤੀ ਵੋਟ ਪਾਉਣ ਦਾ ਕੰਮ ਤਾਂ ਪਿਛਲੇ ਹਫਤੇ ਤੋਂ ਹੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਦੇ ਹਰ ਸ਼ਹਿਰ ਅਤੇ ਕਸਬੇ ਵਿੱਚ ਅਗੇਤੀ ਵੋਟ ਪਾਉਣ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਬਣ ਚੁੱਕੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਵੀ ਅਗੇਤੀ ਵੋਟ ਪਾਉਣ  ਦੀ ਸਹੂਲਤ ਦਾ ਲਾਹਾ ਲੈ ਲਿਆ ਹੈ।

ਇਸ ਵਾਰ ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਵੋਟਾਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਦੋ ਮੁੱਦਿਆਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਜਨਮੱਤ ਵੀ ਕਰਵਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਵਾਂ ਜਨਮਤਿਆਂ ਬਾਰੇ ਵਿਸਥਾਰ ਸਾਹਿਤ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਇੱਥੇ ਅਤੇ ਇੱਥੇ ਕਲਿੱਕ ਕਰੋ।  

ਬੀਤੇ ਕੱਲ੍ਹ, ਮੇਰੀ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਉਸ ਵੇਲੇ ਹੱਦ ਨਾ ਰਹੀ ਜਦ ਮੈਂ ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਦੇ ਇੱਕ ਪੰਜਾਬੀ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦੇ ਵੈੱਬਸਾਈਟ ਦੇ ਉੱਤੇ ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਦੀ ਇੱਕ ਸਿੱਖ ਸੰਸਥਾ ਵੱਲੋਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋ ਜਨਮਤਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੇ ਉੱਤੇ ਦਿੱਤੇ ਫ਼ਰਮਾਨ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਿਆ। ਇੱਕ ਜਨਮਤੇ ਬਾਰੇ ਜੋ ਫ਼ਰਮਾਨ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਉਹਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਇਸ ਸੰਸਥਾ ਦੇ ਬੁਲਾਰੇ ਨੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੀਆਂ ਦੋ ਤੁਕਾਂ ਵੀ ਦਿੱਤੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ।  

ਮੈਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੁਕਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਅੱਗੇ ਕੋਈ ਵਿਚਾਰ ਵਟਾਂਦਰਾ ਇੱਥੇ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਅਜਿਹੀਆਂ ਸਿੱਖ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਜਿਹੜੀਆਂ ਡੇਰਿਆਂ ਅਤੇ ਸੰਪ੍ਰਦਾਵਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਉਹ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਸੰਦਰਭ ਦੇ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਰਹਾਉ ਦੀ ਪੰਗਤੀ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਿਆਂ ਆਪਣੀ ਮਨ-ਮਰਜ਼ੀ ਦੇ ਅਰਥ ਕੱਢ ਲੈਂਦੇ ਹਨ।

ਇੱਥੇ ਮੈਂ ਇਹ ਗੱਲ ਇਸ ਕਰਕੇ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਕਿ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੁਗੋ-ਜੁਗ ਅਟਲ ਹਨ ਪਰ ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੀਆਂ ਤੁਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਿੱਜੀ ਨਜ਼ਰੀਏ ਮੁਤਾਬਕ ਇਧਰ-ਉਧਰ ਢਾਲ ਕੇ ਪੇਸ਼ ਕਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਾਂਗੇ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਗੁਰਬਾਣੀ ਨੂੰ ਜੁਗੋ ਜੁਗ ਅਟੱਲ ਜਾਂ ਸਾਰੇ ਜਗਤ ਲਈ ਨਾ ਸਮਝ ਕੇ ਆਪਣੇ ਨਿੱਜੀ ਸੌੜੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੇ ਘੇਰੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਬੰਨ੍ਹਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋਵਾਂਗੇ।  

ਜਨਮੱਤ ਬਾਰੇ ਕਿਸੇ ਸੰਸਥਾ ਦੀ ਰਾਏ ਤੁਸੀਂ ਸਿਰਫ਼ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਵੱਜੋਂ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਉਸ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਵਿੱਚ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਦਾ ਖਰਚਾ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਦੀ ਵੀ ਪਛਾਣ ਕਰਵਾਉਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।

ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਦੇ ਕਨੂੰਨ ਮੁਤਾਬਕ ਇਨ੍ਹਾਂ ਜਨਮਤਿਆਂ ਬਾਰੇ ਕੀ ਕੁਝ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਨਹੀਂ ਗਿਣਿਆ ਜਾਵੇਗਾ:

  1. ਇਨ੍ਹਾਂ ਜਨਮਤਿਆਂ ਬਾਰੇ ਜਾਣੂੰ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਖ਼ਬਰਾਂ,
  2. ਇਨ੍ਹਾਂ ਜਨਮਤਿਆਂ ਬਾਰੇ ਸਰਕਾਰੀ ਜਾਣਕਾਰੀ,
  3. ਇਨ੍ਹਾਂ ਜਨਮਤਿਆਂ ਬਾਰੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਨਾਗਰਿਕ ਦੇ ਨਿੱਜੀ ਵਿਚਾਰ ਬਸ਼ਰਤੇ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚਾਰਾਂ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦਾ ਕੋਈ ਭੁਗਤਾਨ ਨਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੋਵੇ, ਅਤੇ
  4. ਕਿਸੇ ਐਮ ਪੀ ਦਾ ਸਿਰਨਾਵਾਂ ਛਾਪਣਾ। 

ਸੋ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉੱਪਰ ਦਿੱਤੇ ਲਿੰਕ ਮੁਤਾਬਕ ਇਨ੍ਹਾਂ ਜਨਮਤਿਆਂ ਬਾਰੇ ਗੰਭੀਰ ਹੋ ਕੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੜ੍ਹੋ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਪੱਖ ਵਿਚਾਰੋ। ਆਪਣੀ ਸੋਚ ਅਤੇ ਸਮਝ ਮੁਤਾਬਕ ਇਨ੍ਹਾਂ ਜਨਮਤਿਆਂ ਬਾਰੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣਾ ਨਿੱਜੀ ਵਿਚਾਰ ਬਣਾਓ ਅਤੇ ਉਸੇ ਅਨੁਸਾਰ ਹੀ ਵੋਟ ਪਾਓ। 

Posted in ਚਰਚਾ, ਵਿਚਾਰ

ਖੇਤੀ ਕਨੂੰਨ ਅਤੇ ਕਿਰਸਾਨੀ ਦਾ ਭਵਿੱਖ

ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਖੇਤੀ ਫ਼ਰਮਾਨ ਆਉਂਦੇ ਸਾਰ ਹੀ ਇਸ ਦਾ ਸਾਰੇ ਪਾਸੇ ਵਿਰੋਧ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ। ਬਿੱਲ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਕੇ ਭਾਰਤ ਦੀ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਵਿਚਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਪਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਭਾਰਤੀ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਦੀ ਰਵਾਇਤੀ ਮੋਹਰ ਲੱਗ ਕੇ ਛੇਤੀ ਹੀ ਖੇਤੀ ਕਨੂੰਨ ਬਣ ਕੇ ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਗਿਆ।  

ਮੈਂ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਬੜੀ ਨੀਝ ਲਾ ਕੇ ਖੇਤੀ ਕਨੂੰਨ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਦਾ ਜੋ ਮਾਹੌਲ ਬੱਝ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਹਾਲੇ ਤਕ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲਿਖਿਆ। ਅੱਜ ਮੈਂ ਇਸ ਦੇ ਬਾਰੇ ਲਿਖਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਮੇਰਾ ਝੁਕਾਅ ਸਿਰਫ ਖੇਤੀ ਕਨੂੰਨ ਦੇ ਉੱਤੇ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਵੱਡੇ ਖਾਕੇ ਦੇ ਉੱਤੇ ਰਹੇਗਾ ਤਾਂ ਜੋ ਇਹ ਸਮਝ ਸਕੀਏ ਕਿ ਇਹ ਨੌਬਤ ਆਈ ਕਿਵੇਂ?

ਖੇਤੀ ਕਨੂੰਨ ਦੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਰਥਚਾਰੇ ਦੀਆਂ ਅਜਿਹੀਆਂ ਕਿਹੜੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਹੋਈਆਂ? ਛੋਟੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਸਰਮਾਇਆ ਕਿੱਥੋਂ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ?

ਪੂੰਜੀਪਤੀਆਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖ਼ਬਰਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਾਰਪੋਰੇਟ ਘਰਾਣੇ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਫਸਲੀ ਮੰਡੀਕਰਨ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਿਵੇਂ ਆ ਜਾਵੇਗਾ? ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਵਾਲਾਂ ਬਾਰੇ ਮੈਂ ਕਾਫੀ ਸੋਚਿਆ ਹੈ।  

ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਖ਼ਬਰਾਂ ਦੇ ਹਾਸ਼ੀਏ ਦੇ ਉੱਤੇ ਕੁਝ ਦੂਜੇ ਮੁੱਦੇ ਵੀ ਲਿਆਂਦੇ ਗਏ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਫਸਲੀ ਚੱਕਰ ਦਾ ਨਾ ਟੁੱਟਣਾ ਅਤੇ ਝੋਨੇ ਵਰਗੀ ਫਸਲ ਉਤੇ ਲੋੜ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਿਰਭਰਤਾ ਜਿਸਨੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਜ਼ਮੀਨੀ ਪਾਣੀ ਦਾ ਤਲ ਹੋਰ ਡੂੰਘਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਇਹ ਮੁੱਦੇ ਆਪਣੇ-ਆਪ ਵਿੱਚ ਚਾਹੇ ਕਿੰਨੇ ਵੀ ਗੰਭੀਰ ਹੋਣ, ਨਵੇਂ ਖੇਤੀ ਕਨੂੰਨ ਅਤੇ ਮੰਡੀਕਰਨ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਉੱਤੇ ਇਹ ਬਿੰਦੂ-ਮਾਤਰ ਹੀ ਹਨ।

ਇਨ੍ਹਾਂ ਖੇਤੀ ਕਨੂੰਨਾਂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਅਸਰ ਪੰਜਾਬ, ਹਰਿਆਣਾ, ਕਰਨਾਟਕ, ਤਮਿਲਨਾਡੂ, ਕੇਰਲ ਅਤੇ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਉੱਤੇ ਹੋਵੇਗਾ ਜਿੱਥੇ ਬੀਤੇ ਦਹਾਕਿਆਂ ਦੌਰਾਨ ਖੇਤੀ ਬਹੁਤ ਉੱਨਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਲਗ ਪਈ ਹੈ। ਪਰ ਸਮੁਚੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ 80 ਫ਼ੀ ਸਦੀ ਕਿਸਾਨਾਂ ਕੋਲ ਇੱਕ ਹੈਕਟੇਅਰ (ਢਾਈ ਕਿੱਲਿਆਂ) ਤੋਂ ਵੱਧ ਜ਼ਮੀਨ ਨਹੀਂ ਹੈ।

Photo by freestocks.org on Pexels.com

ਮੰਡੀਕਰਨ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਬਹੁਤ ਪੁਰਾਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਬਾਰੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੰਭਲਾ ਉਦੋਂ ਦੇ ਭਾਰਤੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਲਾਲ ਬਹਾਦਰ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਦੇ ਰਾਜ ਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜੈ ਜਵਾਨ ਜੈ ਕਿਸਾਨ ਦਾ ਨਾਅਰਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਸੰਨ 1965 ਵਿੱਚ ਇਸ ਨਾਅਰੇ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਭਾਰਤ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਹਮਲੇ ਦਾ ਖਤਰਾ ਅਤੇ ਵਧਦੇ ਅਨਾਜ ਸੰਕਟ ਕਰਕੇ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਸੀ। 

ਇਸ ਨਾਅਰੇ ਦਾ ਮਕਸਦ ਸੀ ਰਲ਼-ਮਿਲ ਕੇ ਸੰਕਟ ਦਾ ਸਾਹਮਨਾ ਕਰਨ ਲਈ ਹੌਸਲਾ ਬੁਲੰਦ ਕਰਨਾ। ਉਦੋਂ ਲਾਗੂ ਹੋਏ ਮੰਡੀਕਰਨ ਦਾ ਸਦਕਾ ਅੱਜ ਇਕੱਲੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਹੀ 28 ਹਜ਼ਾਰ ਲਸੰਸੀ ਆੜ੍ਹਤੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਲੱਖ ਆੜ੍ਹਤੀ ਕਲਰਕ ਅਤੇ 10 ਲੱਖ ਮਜ਼ਦੂਰ ਇਸ ਮੰਡੀਕਰਨ ਅਰਥਚਾਰੇ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਬਾਕੀ ਸਰਕਾਰੀ ਮੁਲਾਜ਼ਮ ਵੱਖਰੇ। 

ਇਸ ਨਵੇਂ ਖੇਤੀ ਕਨੂੰਨ ਕਰਕੇ ਹਾਲਾਤ ਅੱਜ ਤੋਂ 60-70 ਸਾਲ ਪੁਰਾਣੇ ਵਕ਼ਤ ਵਿੱਚ ਜਾ ਡਿਗਣਗੇ ਜਿੱਥੇ ਮੰਡੀਕਰਨ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਫਸਲਾਂ ਚੁੱਕਦੇ ਸਨ। ਕਿਰਸਾਨੀ ਦੀ ਲੁੱਟ-ਖਸੁੱਟ ਆਮ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਖੇਤੀ ਕਨੂੰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਅੱਜ ਸ਼ਾਹੂਕਾਰਾਂ ਦੀ ਥਾਂ ਪੂੰਜੀਪਤੀ ਘਰਾਣੇ ਲੈ ਲੈਣਗੇ ਜੋ ਲੁੱਟ-ਖਸੁੱਟ ਤਾਂ ਕੀ, ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਖਰੀਦਣ ਉੱਤੇ ਹੀ ਅੱਖਾਂ ਗੱਡੀ ਬੈਠੇ ਹਨ।

ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਨਾ ਤਾਂ ਵਪਾਰ ਉੱਨਤ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਦਯੋਗ। ਉੱਪਰ ਦੱਸੇ ਅਨੁਸਾਰ ਭਾਰਤ ਦੇ 80 ਫ਼ੀ ਸਦੀ ਕਿਸਾਨ, ਜਿੰਨਾ ਕੋਲ ਇੱਕ ਹੈਕਟੇਅਰ (ਢਾਈ ਕਿੱਲਿਆਂ) ਤੋਂ ਵੱਧ ਜ਼ਮੀਨ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਨਵੇਂ ਖੇਤੀ ਕਨੂੰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਛੇਤੀ ਹੀ ਮਜ਼ਦੂਰ ਬਣ ਜਾਣਗੇ। ਦੁਨੀਆਂ ਭਰ ਵਿੱਚ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਅਰਥਚਾਰਾ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਦੇ ਮੌਕੇ ਵਧਣ ਕਰਕੇ ਲੋਕ ਪਿੰਡਾਂ ਤੋਂ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵੱਲ ਰੁਖ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਦਕਿ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਪਕੌੜੇ ਤਲਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।  

ਬਹੁਤਾ ਚਿਰ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕਿ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪੂੰਜੀਪਤੀ ਘਰਾਣਿਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿ ਦੇਣ ਲਈ ਅਜਿਹੇ ਕਨੂੰਨ ਵੀ ਬਣ ਗਏ ਹਨ ਕਿ 300 ਮਜ਼ਦੂਰ ਵਾਲੀ ਕੰਪਨੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮਜ਼ਦੂਰ ਨੂੰ ਕਦੀ ਵੀ ਨੌਕਰੀ ਤੋਂ ਕੱਢ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਕਨੂੰਨੀ ਤੌਰ ਤੇ ਅਦਾਲਤ ਦਾ ਬੂਹਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਖੜਕਾ ਸਕਦੇ। 

ਉੱਪਰ ਜਿਵੇਂ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਪੂੰਜੀਪਤੀ ਘਰਾਣਿਆਂ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹੁਣ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਤੇ ਹਨ। ਇਹ ਪੂੰਜੀਪਤੀ ਘਰਾਣੇ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅੱਜ ਜ਼ਿਕਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕੀ ਇਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਬਹੁਤ ਅਮੀਰ ਸਨ? ਸੋਚੋ ਕਿ ਪਿਛਲੇ ਛੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਦੇ ਦੋ ਤਿੰਨ ਖ਼ਾਸ ਪੂੰਜੀਪਤੀ ਘਰਾਣੇ ਜ਼ਰੂਰਤ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਮੀਰ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਗਏ?

ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਝ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਆ ਰਿਹਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਝ ਇਸ਼ਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ:

  1. ਬੀਤੇ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਕਿਹੜੀ ਮੋਬਾਈਲ ਕੰਪਨੀ ਦਾ ਸਿੰਮ ਕਾਰਡ ਤੁਸੀਂ ਭੱਜ-ਭੱਜ ਕੇ ਖਰੀਦਿਆ?
  2. ਲੜਾਕੂ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਦਾ ਠੇਕਾ ਕਿਸ ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ ਮਿਲ ਗਿਆ ਬਿਨਾ ਕਿਸੇ ਤਜਰਬੇ ਤੋਂ?
  3. ਪੈਟਰੋਲ-ਡੀਜ਼ਲ ਦਾ ਵਪਾਰ ਹੁਣ ਕਿਹੜੀਆਂ ਨਿਜੀ ਕੰਪਨੀਆਂ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਆ ਚੁੱਕਾ ਹੈ?

ਸਿਰਫ ਇਹੀ ਨਹੀਂ, ਬੀਤੇ ਸਾਲ ਚੋਣਾਂ ਦੇ ਬੌਂਡ ਵੀ ਆ ਗਏ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਸਦਕਾ ਪੂੰਜੀਪਤੀ ਘਰਾਣੇ ਗੁਪਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰਾਜਸੀ ਪਾਰਟੀ ਨੂੰ ਮਾਇਆ ਦੇ ਗੱਫੇ ਛਕਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। 

ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੀ ਯਾਦਾਸ਼ਤ ਹੁਣ ਤਾਜ਼ਾ ਹੋ ਗਈ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪ ਹੀ ਸੋਚੋ ਕਿ ਜੇਕਰ ਪਹਿਲਾਂ ਪੂੰਜੀਪਤੀ ਘਰਾਣਿਆਂ ਦੇ ਹੱਥ ਹੋਰ ਸਰਮਾਇਆ ਦਿੱਤਾ ਗਇਆ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਇਸ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਕਿਸਦੇ ਉਪਰ ਲੱਗਣਾ ਸੀ?

ਪਿਛਲਿਖਤ: ਉਪਰੋਕਤ ਬਲੌਗ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਾਂਝਾ ਟੀਵੀ ਵੈਨਕੂਵਰ ਕੈਨੇਡਾ ਦੇ ਨਾਲ ਖੇਤੀ ਕਨੂੰਨਾਂ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਖਾਸ ਗੱਲਬਾਤ। ਇਹ ਗੱਲਬਾਤ ਫੇਸਬੁੱਕ ਵੀਡੀਓ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹੇਠਾਂ ਪਾ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।